eski kitap

• temiz durumdaki bir tanesiyle karşılaşmak, eski bir dostla karşılaşmak gibi.
  baskı temizliği, kâğıt ve ciltleme kalitesiyle, janjanlı yeni kitaplara çoğu kez fark atar. elimde 40 yaşında bir edebiyata dair var, pırıl pırıl. harflerin çeperleri tertemiz, hani okunan sayfanın arkasında belli belirsiz harfin kabartısı çıkar ya ondan bahsediyorum; eski basımlarda bir tür seviye farkı oluşuyor basılanla kâğıt arasında [eski harfli sürelilerde de görülebilir bu] ve bence okuma kolaylığı sağlıyor.^* kâğıdı şimdinin harcıâlem malzemesi avrupa kağıtı katlayıp gemi yapacak nitelikte, ikinci hamurun en berrak ve parlak hali. kâğıdın dayanma gücüne bakılırsa belli ki asitsiz veya az asitli kâğıt kullanılmış (şimdilerde asitsiz kâğıdı ebruzenler kullanıyor). sayfa kenarlarındaki sararma üç senelik kitaplarımdaki kadar. kitabın ilk sahibini de unutmamak lazım. süreyya baydargil kitaplığından geçmiş kütüphaneye, belli ki kitaba değerini veren biriymiş. aslında eski kitabı bozulmadan saklayabilmesiyle en değerli pay da bu sonuncusunun galiba.