bahattin

• son hafriyat romanının gizli kahramanı. halen adı bahattin olan birine borç verilir mi yoksa özünde iyi bir insan mıdır düşünür dururum. hadi buyrun siz çıkın işin içinden. ah be bahattin abi sen ne menem bir şeysin, cins misin anlamadım ki?
  
  "behzat ç.’nin ahizeyi kaldırmasıyla indirmesi bir oldu. yüzü asılmıştı. telefon tekrar çalınca şule’ye açması için işaret etti. şule hoppa’yı halının üstüne bırakıp ahizeyi kaldırdı.
  “alo”dedi. biraz dinledi. “bahattin ağbi mi?” diye sordu.
  
  şule, behzat ç.’ye baktı, olayı anlamaya çalışıyordu. “burada öyle biri yok dedi. yanlış numara. kaç gündür aradığını bilemem. hayır, yok dedim. kimseyle konuşmayan alkolik bir başkomiser oturuyor burada. iki bine yakın ceset görmüş. topal bir tavşanı var, adı hoppa. ismi ben buldum, nasıl? aslında erkek. ama tavşanlar yavruyken cinsiyetleri pek belli olmuyor. benim kim olduğun seni hiç ilgilendirmez. şule, jale, berna ya da selma ne fark eder?”
  
  eliyle ahizeyi kapatıp behzat ç.’ye döndü. “konuşmayacaksan niye telefonu açıyormuşsun?” tekrar telefona döndü. “bak, tavşan telefon sesinden korkuyor, anlıyor musun? evet, bazen yanlış numara demek bu kadar zordur. adam kimseyle konuşmuyor diyorum, kafayı sıyırmış psikopatın teki. yerinde olsam bir daha aramazdım. onu bilemem. baştan düşünecektin. ben ismi bahattin olanlara borç vermemekten yanayım”.
  
  .......
  
  bir görgü tanığı “ağbi adam ne uçtu ya,”dedi.
  yanındaki “kaç kaç kaç,”dedi. “biz karışmayalım.”
  görgü tanığı “sen de pısırık bir insanmışsın bahattin ağbi” dedi.
  üçüncü arkadaşları, görgü tanığının koluna girdi
  “bahattin ağbi’ye öyle deme,”dedi.
  “özünde iyi bir insandır.”