upskirten

• yaşamın adaletsizliğine hayatının her anında bizzat şahit olmuş, talihsiz bir hayata rağmen umudunu ve her şeyin düzeleceğine dair inancını son ana kadar korumayı başarabilmiş, fakat bizim son dediğimiz ölümle ebediyete ermiş bir insan. umarım ki kendisi için yeni bir başlangıç olmuştur, zihinlerde sonsuza kadar yaşayacak.
  
  1995'ten sonrasını incisözlükte şöyle paylaşmıştır:
  
  ibretlik hikaye yazacağım ama siktir edin
  çünkü size
  
  1995 yılında 1. lig futbol takımlarından birisine transfer olacakken omurilik te bulunan diskleri çatlattığım için transfer olamadığımı anlatmayacağım
  
  1998 yılında askere giderken nişanlıma yakında dönerim derken o fahişenin abim dediğim adamdan hamile kalıp beni siktiklerini hiç anlatmayacağım
  
  2003 yılında kronik itp teşhisi konulduktan sonra plt değerlerimin 6000 lere düştüğünde (normal insanda 140.000 - 400.000 olması lazım) hastane de komada yatarken evimi soyan amca oğlunu hiç söylemeyeceğim
  
  yıl 2010 yıllarca tedavi olurken vücudumun iflas ettiğini söyleyen doktoru ve hematoloji 'den onkoloji ye sevk ettiklerin de hayırmı deyip sonra kansersem söyleyin ne var bunda diyen ağzımı ve evet ama erken teşhis oldu diyen doktoru sonra benim kronik itp hastası olduğumu hatırlattığım da hmmm ameliyat zor olacak diyerek beni umutlandıracağı yerine yerin dibine sokan ipne prof 'u hiç konuşmayacağım.
  
  kısacası özet hayatı yaşayın .. herşey güzel olacak..
  
  - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
  
  1995 herşey çok güzel gidiyor lise bitmiş 2. lig futbolcusu iken pekçok takım transfer etmek istiyor beni üniversiteyi kazanmışım hayat gerçekten çok güzel. artık transfer çalışmaları son sürat devam ediyor ve birgün hoca geldi dediki o zaman bir efsane olan takımın sahibinin kardeşi seni izliyor kesin gideceksin o takıma iyi oyna kendine inan diyor. yapma hocam bugün çok kötüyüm ben geçen haftaki ağrılarım hala devam ediyor 2. yarı girsem dedim ama dinletemedik. girdik oyuna iyide oynuyorum adamla gözgöze geldim. ilk yarı bitti 1-0 öde kapattık. hocam ağrılarım fazla dedim ama dinletemedik çıktık 2. yarıya bir sakatlık pozisyonu oldu bizim arkadaş sakatlandı sonra bende değiştirin işareti yaptım ama hala beni sikleyen yok. (sonradan öğrendim hocamın bu transferden komisyon aldığını sırf beni daha çok göstermek için adamların ağzına bal sürmek için beni oyunda tuttuğunu) o sıra bir serbset vuruş kazandık kendi sahamızdan ... (http://inci.sozlukspot.com/e/29291161/)
  
  top yerden sekti bende sıçradım göğsümde durdurmak için fakat o sıra sırt tarafımda inanılmaz bir yanma hissettim ve hani diyorlar ya elim ayağım boşaldı. ne olduğunu anlamadım yere düştüğü biliyorum kalkmak istiyorum çünkü acı çekmiyorum ama ayaklarım bana uymuyor kımıldatamıyorum. ben işaret etmeden herkes sahanın içine koştu yan hakem bile yanımdaydı herkes bana acıyan gözlerle bakıyor doktor ayağıma dokunuyor ama ben hissetmiyorum bir şey. hatırladığım tek şey hocanın eyvah dediği. sonrasında hastaneye geldiğimi hatırlıyorum filmler çekiliyor. ailem geliyor ameliyat olmam gerektiği söyleniyor. falan filan derken toplamda 7 ay yatalak olarak kaldım bunun 2,5 ayı hastanede olmak üzere. sakatlığım omurilikteki disklerin kayması çatlaması ve vucüdün sinirlerinin zedelenmesi. (http://inci.sozlukspot.com/e/29291526/)
  
  sakatlığıma sebep olan etken ise arkadan bana havada dizi ile belime vuran çocuğun yüzünden o vurduğunda diskler kayıyor sinirler zedeleniyor sonrasında yere düşüşümde de çatlaklar meydana geliyor. (http://inci.sozlukspot.com/e/29291635/)
  
  sonrasında hayatımın kadını ile tanıştım. çok sevdim onunda beni sevdiğine emindim ve hayata artık onunla devam etmeliyim dedim. bunun için bir önce nişan takıldı ve ben hemen askere gittim. giderken arkamda bıraktığım kadını abime herkesin benim abim bildiği dostum dediğim birisine emanet ettim abi sahip çık diye. (http://inci.sozlukspot.com/e/29292294/)
  
  askerlik günleride bitti derken ankaradan bir telefon geldi bir arkadaşım arıyordu kardeşim nasılsın ne kadar kaldı diye öylesine sohbet ederken bana yenge ile aran nasıl görüşüyormusunuz diye sordu dedim oğlum tabiki görüşüyoruz hayırdır dedim.
  
  yok işte kardeşim falan öylesine dedi ve teli kapattı. içimde bir şeyler dürttü ve kızı aradım dedim nasılsın iyiyim işte abinle beraberiz piknik yaptık ailece dedi ve geçtim ama içimde bir kurt vardı. şafak 30 derken izin aldım güç bela 3 günde olsa ankaraya gitmeliydim (http://inci.sozlukspot.com/e/29294897/)
  
  ankara 'ya gittim kimseye haber vermedim nişanlımı aradım dışarıda olduğunu söyledi tamam dedim. sonra abim denen insanı aradım oda köydeyim dedi düğün var dedi. fakat içimdeki kurt beni öldürecekti. nişanlımı tekrar aradım tam olarak nerede olduğunu sordum bir asker arkadaşımla ona bir emanet yolladığımı çocuğun bugün sana onu mutlaka vermesi gerektiğini söyledim oda bana yerini tarif etti. olgunlarda kardeşinin de ortak olduğu bir cafe deydi. ben hemen oraya gittim dışarıdan içeri bakıyordum sonra nişanlım dışarı çıktı etrafına bakınıyordu sonra abim dediğim adam da içeriden çıktı o sıra karşıların çıktım ikiside bir anda dondular ve aklımdan onları sadece öldürmek geçti adamın üstüne saldırdım artık onu öldürecektim fakat o an bir sesle irkildim ben hamileyim ve babası bu bırak diye bir ses geldi. işte o an hayatımın en zor kararını vermek zorundaydım. kocatepe camisinden okunan ezanla irkildim adam nefes almakta zorlanıyordu kız döndüm tek bir kelime bile söylemeden arkamı dönüp gittim. (http://inci.sozlukspot.com/e/29295581/)
  
  eve gittim annemler beni görünce çok şaşırdılar onlara görev için geldiğimi bu gece geri döneceğimi söyledim. annem bana geri döndüğümdeki düğün planlarını anlatırken babamın gözlerinde ki ışıltıyı gördükçe kendimden geçtim ve evden vedalaşarak çıktım. abi dediğim o şerefsizin dükkanına gittim biliyorum ki o geç kapatırdı dükkanını ama bu sefer dükkan da o yoktu elemanı vardı. içeri girdiğimde bütün dükkanı dağıttım herşeyi kırdım. içim hala soğumamıştı kızın evine gittim kimse yoktu herkesin telefonları kapalıydı. sonunda kız ile oğlanın olayın ertesi günü başka şehre kaçtıklarını duymuştum. artık herşey boştu kurtuluş yolunu aramak istiyorken asker arkadaşım aradı ve gelirken ona söz verdiğim emanetleri unutmamasını söyledi. çocuğun evine gittim artık iyice geç olmuştu annesi açtı kapıyı oğullarının selamlarını ilettim ve emanetlerini alarak terminale gittim ve ilk otobüse binerek izmir 'e gittim. askerlik başladı ama ben hala deli gibiydim zor da olsa bitti askerlik cezalar diskolar çatır hapisleri cabası. (http://inci.sozlukspot.com/e/29296081/)
  
  sonunda askerlik bitti zaten bizimkilere nişanı bozmalarını söylemiştim dönmeden ve her ne olursa olsun artık onlarla kimsenin görüşmesini istemediğimi ilettim. geldiğimde yeni bir hayat başlayacaktı benim için. özel bir şirkette yazılım elemanı olarak işe başladım eskiden beri bilgisayar işleri zaten devam ediyordu. hala aynı şirkette ortak pozisyonunda devam ediyorum ya neyse. herşey farklıydı hayat artık sadece işe odaklanma ma sebep oldu. yıllar geçti 2003 yılının haziranın da kendimi inanılmaz halsiz hissediyordum ve bunun günlerdir uykusuz olmama bağlarken bacağımdaki morlukları gördüm. fakat acımıyordu doktora gittim muayene ettiler. kan testleri derken teşhis konuldu. kronik itp hastası olduğumu söylediler. dedim ne dir bu ? kandaki plt değerlerinin çok düşmesine sebep olan hastalık ki bu hastalık bazı durumlarda kansere yol açıyor. uzun süre tedavi gördüm 2005 yılında şirket olarak antalya ya büro açtık ve ben bu büroya geldim. burada da hastalığım devam ediyordu fakat rutindi. yani çok önemli şeyler olmadı. taki bir kış sabahında azğımdan akan kanları görünce dişetlerim kanamaya başlamıştı yürüyemiyordum en yakında amcaoğlum vardı ona telefon açtım ve beni hastaneye götürmesini söyledim. sonrasını hatırlamıyorum sadece hastanede tedavi esnasında doktorların söylediği komaya girdiğim kan değeriminin 6000 lere düştüğünü ve bununda ölüme sebep olan bir durum olduğunu söylediler. (http://inci.sozlukspot.com/e/29296822/)
  
  ulan herşey düzelmişken diyordum 12 gün hastanede kaldım immunglobin takviyesi yapıldı kan değerlerim sürekli düşüktü bu arada beni hastaneye getiren amcaoğlunu arıyordum insan o an kendinden birini bekliyor. hastalığım dolayısı ile hastanede yatarken annem babam geldiler antalya ya onlara evin anahtarını vermiştim terminalden direk hastaneye gelmişler onları eve yolladım dinlenin yarın gelin diye ama babam 3 4 saat sonra hastaneye geri geldi ve evde hiçbir eşyamın olmadığını söyledi. ben artık gülüyordum ulan dedim hırsız zamanını biliyor. hastaneden çıktım eve gittim ev tam takır kuru bakır hiçbir şey yok babamlar sağolsunlar olayın aslını biliyorlar ama bana söylemiyorlar evde babamlara sordum polis ne diyor diye babam polise gitmedik dedi. çıldırdım nasıl gitmezsiniz diye babam oğlum evini adını zikretmeyeceğim bir şerefsiz olan abisinin oğlu olan piçin soyduğunu söyledi. ulan dedim oha artık oha türk filmi çeksem bu kadar dramı bulamam şerefsiz o kadar aç kaldığında ben evine gönderdim eşyaları herşeyini ben yaptım işe soktum diye aramak istedim ama yok ankaraya gitmiş eşyaların hepsini satıp. artık iyiden iyiye sıkılmıştım bu işlerden. (http://inci.sozlukspot.com/e/29297855/)
  
  artık yapacak iki şey vardı ya yaşayacaktım ya da siki tutacaktım . yaşamayı seçtim herşeye yeni baştan başladım borçlar icralar derken bir iki şirkete sağlam işler yaptım ve biraz düzlüğe çıktım sonraları işler düzeldi artık kendimi ve yanımdakileri idame edecek kadar çalışıyor ve kazanıyorduk. herşey yeniden başlamıştı benim için. yazdığım 2 kitap basıldı dağıtıldı. sahne çalışmaları yaptım seslendirmeler derken bir kaç zaman öncesinde yeniden hastaneye acil e gittim. bu sefer durumumun ciddi olduğunu biliyordum. doktorlar müdahale ettiler. ve bir tane prof geldi seni hematolojiden onkolojiye sevk edeceğiz ankara onkoloji hastanesine gitmem gerektiğini söylediklerinde anlıyorsunuz artık kansermiyim hayır bileyim ne kadar yaşayacağım dediğimde onlar şu an için bir tedbir için gitmem gerektiğini söylediler. sonuçmu sonuç kanser başlangıcı ama tedavisi olan bir dönem. çünkü vücudum iflas ederken bu duruma düşmesi olağan bir durumdu. kanser tedavisi için gereken etkenler kanımın yükselmesi ile doğru orantılı iken kemoterapiye başlamadan bir dönemde sona ermiş olması da iyi bir sebep iken bu sefer dalak ameliyatı olmam gerektiğini söylediler. yalnız işin şaka kısmı bu ameliyatı olan kronik itp hastalarının %50 si düzeliyor geri kalanında maalesef bir etki olmuyordu. ameliyatımı yapacak olan hoca benim değerlerimin son hallerini görmeden bu ameliyat olacak diyor ben diyorum ki ben kronik itp hastasıyım hocam kan değerlerim düşük kan kaybım çok olur başka çaresi yokmu derken söylediği cümle hala aklımda hmm çok zor bir ameliyat olacak ve riskli düzelme şansın %50 karar senin ama ben olman taraftarıyım diye ısrar edemiyorum dedi. (http://inci.sozlukspot.com/e/29298892/)
  
  şimdi ise hala tedavi görüyorum kan değerlerimin yükselmesi için fakat bir değişim bir olumlu gelişme yok bekliyoruz bakalım. ama hala buradayım ve yazıyorum .. daha ne olsun hayat güzel. umarım daha da güzel olur. buradan tüm tedavi sürecimi paylaşacağım. (26.12.2010 - http://inci.sozlukspot.com/e/29299012/)
  
  - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
  
  gidiyorum herkesin merak ettiği ama gitmek için can atmadığı bir yere..
  
  uzun süre görüşmek umuduyla inşallah...
  
  (upskirten, 07.06.2011 22:49, incisözlük'teki anafor başlığından)