vazgeçmek

• norman cousins, “hayatın en büyük trajedisi ölüm değildir; biz henüz hayattayken içimizde ölendir” diyor.
  alışkanlıklarımız ve korkularımız değil midir, sıkı sıkı tutunmamızı sağlayan? vazgeçemediklerimiz, hakikatte, sığındığımız limanlar değil midir?
  liman suyun bulandığı yerdir halbuki…
  tutunduğumuz, bağımlılıklarımızdır. aşk ve tutku dolu bir bağımlılık ilişkisi ise mümkün değildir. aşkın ve tutkunun varolduğu yerde tutunmaya ne hacet! kimi savrulmak der buna, kimi özgürlük…
  mutluluğu çoğu zaman düzen ve istikrarla birlikte tanımlarız. sığındığımız limanlarda buluruz sözümona huzuru. gelin görün ki, limanda hayat yoktur. içimizde ölenlerin mezarı gibidir limanlar; dingin, sakin…
  sakildir halbuki sükunet diye bildiğimiz. razı olduğumuz sefalette sükun bulduğumuzu vehmederiz…
  bir yandan, düzene, istikrara ve güce tapınırız; bir yandan, tinsel bir meşruiyet ararız kulluğumuza. halbuki, kulluğu özgürlüğe çevirir aşk! başkaldırıyı secdeye, şehveti utanca, oyunu hesaba kardeş kılar…
  eşlerimiz, çocuklarımız, dostlarımız, işimiz, hobilerimiz ve daha pek çok şeyle yarattığımız limanlar; tüm bunları yavaş yavaş, usul usul, sessiz sakin öldürür halbuki… kokuşur, yozlaşır, bulanır… kaybetmekten korktuğumuz herşeyi kendi ellerimizle öldürürüz. bayağılaştırırız.
  vazgeçmek ne büyük erdemdir halbuki! sıkı sıkıya tutunduğumuz şeylerden vazgeçmek; iktidardan, kaygılardan, düzenden… huzurdan vazgeçmek… aşk ve tutkuyla kulaç açmak belirsizliğe…
  varolmak, belirsizliğe açmaktır kapıları. bu yüzden risklidir. kaybetmeyi göze almaktır. aşk her yiğidin harcı değil, şövalyevari bir varoluştur.
  aşksız imana yobazlık, bilime statüko, aileye yuva, ilişkiye ise sevgi derler…
  özgürlük, ezber bozmayı gerektirir. aidiyetleri, alışkanlıkları, bağları bırakmak; tutunmamak, savrulmak, risk almak, mücadele etmek iktiza eder.
  şövalyelerin hayatı poetiktir, huzurlu limanlar ise prozaik… tutunmak firaktır hakikatte, bırakmak vuslat…
  aşk ve tutku dolu bir ölümü, içimizdekini öldüren bir düzene tercih etmek, pek azının arzu edeceği birşeydir.