şükrü hanioğlu

• ittihat ve terakki üzerine yazdığı 1995 ve 2001 tarihli iki kitabına bakılırsa, osmanlı'nın son dönemine bakışının bir 'şerif mardin light' düzeyinde olduğu görülür. ittihatçıların bir avuç bürokrattan ibaret olduğunu, 1908'in bir darbe olduğunu, osmanlı'da anayasacı muhalefet bulunmadığını, toplumsal tabanın böyle şeylere henüz elvermediğini, tanzimat'tan 1908'e yaşanan siyasal mücadelelerin bürokrasi içi klikler arasındaki çekişmelerden ibaret olduğunu göstermeye çabalıyor. bazı yaklaşımları osmanlı tarihçiliğinin geldiği nokta düşünüldüğünde o kadar arkaik ki, kitaplarının 60'larda değil de 90'larda yazıldığına inanmak zor.