intihar

• doğumuna karar veremeyen insanın ölümüne karar verebilme lüksüdür intihar.
  
  ama empati yapınca, "benim sevdiğim biri intihar etse dayanabilir miydim" diye düşününce romantik bulutlar dağılıyor.
  
  biliyor musunuz insan ölümden korkmadığı için değil korktuğu için de intihar edebilir. misal bazı geceler içim ölüm korkusuyla dolar, gündüzleri ise o korkudan eser yoktur. ölüm doğal bir süreçtir ve ölümden korkmadığı bir anda ölmenin daha iyi olabileceğini düşünürüm zaman zaman; karar verirsin, o gücü de kendinde bulduysan gidersin korkmadan en büyük korkunun üstüne. ve perde kapanır...
  
  ama bir şeyi de çok merak ederim doğrusu; bu yola çıkan insanlar geri dönülmeyecek noktaya geldiklerinde bulundukları yerden pişman mıdırlar huzurlu mu? "kahretsin" mi demektedirler yoksa "sonunda" mı?
  ne olursa olsun bir daha en sevdiği şarkıyı dinleyemeyecek olmanın, en sevilen yemeği yiyemeyecek, en sevilen yerleri göremeyecek, en sevdiğine sarılamayacak olmanın sızısı olmaz mı o anda?
  
  intihar yaşamaktan başka çaresi olmayanların ceplerinde tuttukları joker hakkı gibi bir şeydir.