kestim kara saçlarımı

• ve kitabın içinde aynı adı taşıyan bir şiir, şöyle ki:
  
  kestim kara saçlarımı
  
  uzaktı dön yakındı dön çevreydi dön
  yasaktı yasaydı töreydi dön
  içinde dışında yanında değilim
  içim ayıp dışım geçim sol yanım sevgi
  bu nasıl yaşamaydı dön
  
  onlarsız olmazdı, taşımam gerekti, kullanmam gerekti
  
  tutsak ve kibirli -ne gülünç-
  gözleri gittikçe iri gittikçe çekilmez
  içimde gittikçe bunaltı gittikçe bunaltı
  gittim geldim kara saçlarımı öylece buldum
  
  kestim kara saçlarımı n'olacak şimdi
  bir şeycik olmadı -deneyin lütfen-
  aydınlığım deliyim rüzgârlıyım
  günaydın kayısıyı sallayan yele
  kurtulan dirilen kişiye günaydın
  
  şimdi şaşıyorum bir toplu iğneyi
  bir yaşantı ile karşılayanlara
  gittim geldim kara saçlarımdan kurtuldum
  
  isterseniz (bkz: uzun saçlarını kestirenler kulübü)