journey into fear

• filmin, orson welles'in türkçe konuşması dışında pek de özel bir tarafı bulunmamaktadır.
  5 fingers'ın aksine, bu filmde türkiye'den herhangi bir gerçek mekan kullanılmamış, işin kolayına kaçılmış. hal böyle olunca da kendi aralarında şu şekilde selamlaşan türkler peydah olmuş:
  - akşam efendi!
  
  akşam efendi ne ulan! "good evening sir"ü, "evening sir" diye kısaltıp sonra da "al bunu çevir" diye konudan bihaber birinin eline tutuşturmuşlar, o da o zamanın google translate teknolojisiyle çevirmiş.
  filmin genelinde türkiye'ye ılımlı bir yaklaşım sergilense de senaristler savaşa girmeyen türkiye'ye laf sokmaktan geri durmamışlar. bir sahnede, her milletten insan geminin yemek salonunda toplanmış savaştan bahsetmektedir. türk vatandaşına savaşla ilgili fikirleri sorulduğunda şöyle cevap verir:
  
  - ben mi? ben tarafsızım. bir şey bilmem. bir fikrim yok. ben tütün satarım.