pedagoji

• önce küçük bir çocuk alınır, aklı yetmeye başladığı andan itibaren "sen yapamazsın, sen beceriksizsin, sen çirkinsin, iş mi bu yaptığın" gibi basit ve sıradan görünen cümlelerle hatta hakaretlerle büyütülür. artık elinizde kendi bedenini ve aklını sevmeyen, hatta neredeyse kendinden nefret eden, derin bir öfkeyle yüklü, güvensiz bir insan vardır.
  
  sonra o insandan başarı, uyum, sevgi ve kendiliğinden oluşan saygı üretmesini beklersiniz.
  
  sahi bir de özgüven denilen bütün üretimlerin ilk ve tek yakıtı vardı değil mi? özgüveni hiç sorgulamadan yaşayabilmek için ekonomik özgürlüğü tek koşul görür benim kültürüm. yani parası olanın özgüveni de vardır.