leyla ile mecnun

• kesinlikle tekrar tekrar izlenesi, sandıklarda saklanıp toruna torbaya izletilesi bir 28. bölüme imza atmış dizidir.
  
  lakin böylesi şukela bir bölümü izledikten sonra bazı soruları sormaktan kendini alamıyor insan:
  
  ey cengiz bozkurt!; sen nasıl mükemmel bir oyuncusun? allah aşkına bu yaşına kadar nerelerdeydin? e hadi güldüreceksin bari, karnımızı ağrıtmaya ne hakkın var be adam?
  
  ey ahmet mümtaz taylan; sen ne kadar yetenek abidesisin ki, başka biri senin taklidini yaptığında biz yine aslında "sana" gülüyoruz? sen ne yetenek abidesisin ki, üç kağıtçı erdal'ı oynarken bile babacanlığından sıyrılamayıp o bilindik "erdal boşboğazlığını" görmezden gelmemizi sağlayabiliyorsun?
  
  ey serkan keskin!; sen ne muhteşem bir saflıkla canlandırıyorsun rolünü ki, gerçek hayatta seni görenlerde apansız sarılma isteği uyandırıyorsun?
  
  ey burak aksak sahi senaryo için boş word sayfasını açmadan hemen önce ne içiyosun allah aşkına?
  
  ..ve son olarak
  be eyyy ushan çakır; bünyende bunca yetenek varken, böylesi seven bir kitle edinmişken, hele hele bu kitleleri her geçen gün katlamaya başlamışken, bir anlık öfkeye yenilmeye değer miydi?