midnight in paris

• --- spoiler ---
  
  filmde en çok güldüğümüz yeri hatırladığım kadarıyla yazıp gideceğim. zaten ben unuttuğum şeyleri yazamıyorum.
  kahramanımız gil, luis bunuel, man ray ve salvador dali ile oturmuş dertleşirken (abilerin hepsi gerçeküstücü aşmış tipler) 2010'dan geldiğini, orada evlenmek üzere olduğunu, nişanlısını sevdiğini ama 1920'lerde burada da birine âşık olduğunu, kafasının karıştığını filan anlatıyor. elemanlar sakince dinliyor. yani diyor gil istediği tepkiyi alamayınca, mümkün mü böyle bi şey, insan ait olmadığı çağdan birine gerçekten âşık olabilir mi? adamlar, ortada herhangi bir tuhaflık göremeyen bakışlarla e ne var ki bunda, n'olmuş yani, tabii ki mümkündür, her şey mümkündür diyorlar. gil de, abi tabii siz sürrealist olduğunuz için sorun yok tabii... diyor. ama ben normal bi insanım ve bu nasıl olur ki, diyor.
  ve ben o an resmen dali'yle dertleşmek istedim abi. kim bilir ne komik görünüyoruzdur lan günlük dertlerimizle.
  
  --- spoiler ---
  
  filmi de sevdim gibi, izlenebilir.