taklit

• çeşit çeşit taklit vardır. ilki ve en faydalı olanı, öğrenme aşamasındadır ki bunu güzel sanatlar öğrencileri, aslında kısaca kendisini mesleğine veren ve bu uğurda çok çalışan herkes gerçekten bir şeyler üretmenin ilk kapısının üzerinde taklit yazdığını gayet iyi bilir. tıpkı elinize ilk defa kalem ya da boya alıyormuş gibi olursunuz bir süre taklit ettikten sonra ve işte o zaman içinizdeki derin kuyudan maddelerin dünyasına bir şeyler akmaya başlar.
  bir de mesleki açıdan, ya da eğlence için yapılanı vardır. ne kadar başarılıysa, o kadar amacına ulaşır, insanlar eğlenir vs. bir de bazı sanatçıları karalamak için zaman zaman onun bilinçli taklitleri üretilir, politiktir, vesairedir.
  bir de başkasına ait bir şeyleri sırıklayıp kendisininmiş gibi göstermek vardır. işte bu bir insanın kendisine yapabileceği en kötü şeydir. çünkü taklit eden insan, kendisine değer verilmesini istiyordur aslında ve bunun için olabilecek en yanlış yöntemi kullanıyordur, çünkü yaptığı şeyin aslı, kendi değerini reddetmektir. hayatı boyunca hiçbir şey üretmeden, başkalarının ürettiklerine konup, yine başkalarından aşırdıkları değerlerle makyaj yapan, bu makyajdan elde ettiği zamkla birilerinin hayatlarına yapışarak parazit gibi yaşayan kişilerin kendi benliklerini reddederek, tamamen kurtarılamayacak duruma düşmeleridir. keşke herkes içindeki kuyuya biraz bakmaya gayret edebilse de, dünya daha güzel bir yer olsa dedirtebilecek bir şeydir.