silgi tozu

• çocukluk travması. bozdolabına koyup silgi mi oluyormuş ne. böyle acaip bir şey duymuşum, silgi tozu biriktiriyorum derste. ilkokul sıralarında, mavi önlüklü bir bebelaktım. bir kağıdı bükmüşüm, derste silip silip silgi tozlarını oraya koyuyorum, biriktiriyorum. sıra arkadaşımınkileri de topluyorum. bir silgi tozu yığını oluşmuş artık. o derece. mutluyum. sonra ne mi oldu? öğretmenim gelip, o silgi tozlarını biriktirdiğim kağıttan kaseyi alıp havaya kaldırdı, tüm sınıfa gösterdi ve dedi ki:
  
  - ''bakın çocuklar, arkadaşınız ne kadar temiz, düzenli. bunları yere atmıyor, buraya koyuyor.'' ve bana gülümseyerek aferin dedikten sonra onları çöpe attı.
  
  o an ilk travmamı yaşadım, gözlerim açıldı, bakakaldım. o silgi tozlarının tane tane çöpe dökülüşü... ergenlikte söylediğim beni kimse anlamıyor deyişlerim hep o travmadan dolayı aslında.
  -ben onları biriktiriyordum tamam ama silgi yapacaktım örtmen!