esaret

• beyinlerde hazırlanan kafeslere kendimizi sığdırma hikayesidir, esaret. diğer adı vahşi kapitalizmdir. verdiğimiz her bir taviz bize esaret olarak geri dönüyor, sermayenin ürettiği şeylere bağlanmasak neyin üzerine kuracaklar imparatorluklarını, medyasıyla, reklamlarıyla bizi tava getirip tüketen robotlara dönüştürüyorlar. bir an düşünün herkes farkına vardı olayın ve yutmuyorlar. kimse tv açmıyor, kimse umursamıyor manipülasyonları sade bir yaşama dönmüş herkes tüm kaleler düşer, tüm inşa ettikleri tower'lar üstlerine yıkılır devrik kralların. ama içimizdeki o dışlanma, aşağılanma, aç kalma, trend olamama korkuları üzerine bu kadar güçlü tiranları oynuyor büyük büyük para babaları. biz esareti kendimiz geçiriyoruz boynumuza aynen idam mahkumunun ilmeği boynuna geçirmesi gibi. bir zorunlulukmuş gibi.