ankara pavyonları
-
en büyük pişmanlıklarımdan bir tanesinin öznesi. ankara'da 5 yıllık öğrencilik hayatımın 4 senesi cebeci'de sıklıkla bulunan pavyonlara 100 metre bir mesafede geçti. o kadar istediğim gitmek. ama bende öyle arkadaşlar vardı ki, adamların sigara,yemek falan işi olmasa evden çıkmayacaklar. sonra sonra tabi bizde onlar gibi oldu. açıkçası götüm de yemedi tek gitmeye. hala aklımdadır ama. bir gün oralara benle gidecek bir arkadaşım olursa, veya benim götüm yerse gideceğim. bir gün...
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap