jin ling shi san chai

• az once sinemadan ciktim, sicagi sicagina film hakkinda goruslerimi aktarayim efendim. okumadan once, filmi shenzhen'de bir salon dolusu cinli ile izledigimi de belirteyim. filmden ciktiktan sonra hemen herkesin -yanimda benimle birlikte filmi izleyen arkadas da dahil- japonlara ana avrat gittigini de belirteyim bu vesile ile.
  
  her seyden once, daha once de diger yazarlarin belirttigi gibi, film bir savas filmi degil. filmin basindaki bir iki tane catisma sahnesi disinda savastan ziyade isgali anlatiyor. kaderin garip bir cilvesi yuzunden bir araya gelen (kendi cikarindan baska bir sey dusunmeyen bir olu gomucu, bir duzine ogrenci ve bir o kadar da fahise) bir grup 'insancigin' kusatmadan kacis oykusu.
  bazi sahneleri rahatsiz edecek kadar gercekci, o yuzden kalbi zayif olanlarin izlememesi gerekir.
  
  zannimca japonlar bu filmi izledikten sonra honkurebilirler ama bana kalirsa gosterilenler az bile. filmi izledikten sonra butun uzak dogunun japonlardan neden nefret ettigini daha iyi anlayabiliyorsunuz.
  filmin icerigi hakkinda daha fazla bilgi almak isteyenler icin:
  
  (bkz: nanking katliamı)
  (bkz: birim 731)