war photographer

• cemal süreya'nın kanto'sundan:
  
  "ben nereye gittimse bütün zulumlardı
  bütün açlıklardı kavgalardı gördüğüm
  kötülüklerin büsbütün egemen olduğu
  namussuz bir çağ bu biliyorsun"
  
  "des" adındaki fotoğrafçının söylediği haliyle savaş fotoğrafçılığı: "oldukça rekabetçi bir meslek. en trajik ve dramatik görüntüler tercih ediliyor. sayısız meslektaşım en trajik görüntüleri yakalayabilmek için acımasız şekilde davranıyor. hiçbir zaman insanlara yardım etmeden şunu diyorlar: "ben gazeteciyim, politikacı değil." fakat senin de bir siyasi görüşün var diyorum. bence birçok kişi, sadece bu anın fotoğrafını yakalamak için insanların öldürülmesini görmekten mutluluk duyuyor. bunlar, hasta insanlar."
  
  war photographer, fotoğraf kareleriyle bütün tarih boyunca var olmuş bir insan davranışını ve bunun sonucu olan savaşı ortadan kaldırmaya çalışan sıradışı bir "insan"ı anlatıyor. ona hayalperest diyebilirsiniz ama o, bu amacında yalnız değil. sizin de katılımınızla, barış içinde bir dünyayı ütopya olmaktan çıkarmak mümkündür, "neden olmasın"dır? herkes tank man gibi tanka, rachel corrie gibi buldozere göğüs geremeyebilir ama herkesin yapabileceği bir şeyler mutlaka vardır.
  
  james nachtwey: "[afrika'daki açlıktan ölümler üzerine konuşurken] ... daha kritik konuları yayınlamak en zorudur. hiçbir zaman kolay olmadı ama son yıllarda daha da zorlaştı. çünkü toplumumuz; eğlence dünyası, ünlüler ve moda tarafından işgal edildi. reklamcılar kendi ürünlerini insanlık trajedisine ilişkin fotoğrafların yanına koyulduğunu görmek istemiyorlar. bu, onların toplam satışları ile ilgili birşey. ben, fotoğrafları medyada görünmesi için çekiyorum. niyetim, fotoğraflarımın sanat objeleri olarak görünmesi değil. onlar, bir çeşit iletişim aracı. ne zaman işimden bir sonuç alsam hoşnut oluyorum. fakat yapacak çok şeyim var. hiçbir zaman işimin tamamlandığını ve gerçekten memnun olduğumu hissetmedim. gerçekten mutlu olduğumu söyleyemem çünkü fotoğraflar, içinde her zaman diğer insanların trajedisini ve mutsuzluğunu barındırıyor. bu, olsa olsa insanların dikkatini bu sorunlara odaklanmasını sağlayan acı bir mutluluktur."
  
  para, kariyer, şöhret... ölümün doğurduğu trajedinin yanında hangisinin önemi var?
  
  "daha kaç toptan atılsın gülle
  harp toptan kalkıncaya dek?"
  
  ve filmin sonlarına doğru james nachtwey'in sorduğu gibi "eğer biz yapmazsak, kim bu işi yapacak?"
  
  izleyin, izlettirin.