fanaa

• sırf aamir khan için oturup izlediğim film. oturmaz olaydım! kötü manada söylemiyorum, adamın hangi filmini izlesem belli bir standardın üzerinde ama ben bu kadar gel-git'in olduğu film görmedim. yapılan hint propagandasını ve bazı sahnelerdeki abartıyı kenara koyarsak her saniye sizi içine çeken bir film. işin garibi romantik komedi gibi başlayan film, bildiğimiz şarkılı türkülü hint filmleri gibi ilerlerken birden aksiyon filmi oluyor, sonra korku ve gerilime selam çaktıktan sonra geri aşk filmi oluyor ve nihayetinde dram filmi olarak son buluyor.
  bu kadar şarkıyla türküyle nasıl oluyor da böyle bir film yapılıyor hayret.
  
  edit: ayrıca filmdeki en güzel şarkı içün (bkz: chand sifarish)