• bu karlı gecenin bende oluşturduğu ürperti kapımın çalmasıyla korkuya dönüştü. kapıyı açıp açmama endişesiyle yavaşça ve tedirgince kapıya yaklaştım. kapıyı açmak istemememe rağmen inanılmaz bir dürtü kapıyı açmama neden oldu. karşımda, apartmanın en üst katında oturan ve yıllardır sadece bir defa eşinin cenazesinde gördüğüm yaşlı teyze elindeki kurabiyeleri bana ikram ederken pis pis sırıtıyordu. kurabiyeleri alıp teşekkür ettikten sonra kapıyı kapattım. delikten baktığımda hiçbir yere gitmemiş hala aynı pis sırıtışı suratında sergileyen bu yaşlı teyzeyi gördüm. elimdeki kurabiyelere baktığımda ise hepsinin birer yılan kalbine dönüşmüş olduğunu fark ettim. inanılmaz seviyelere ulaşan korkumdan sıyrılıp pencereye koşarak yılan kalplerine dönüşmüş olan kurabiyeleri sokağa fırlattığımda hemen kalpleri toplamak için yoktan var olan bir düzine yaşlı kadın kalpleri topladıktan sonra çember oluşturarak gözlerini bana dikip bir şeyler fısıldamaya başladılar. tam imdat diye bağıracakken şiddetli kar yağışının beraberindeki sert rüzgar penceremi sertçe kapattı. şimdi gene kapım çalıyor. ne yapmalıyım bilemiyorum.
1 entry daha
hesabın var mı? giriş yap