çocuk tacizi

• yeryüzünde insandan daha iğrenç bir yaratık olamayabileğinin kanıtı olandır. bir ufacık yavrunun hayatını ömür boyu karartan asla onarılmayacak fiziki ve ruhsal yaralar açan bir eylemdir.
  ve ben belki birini tamamen tesadüf eseri engelleyerek ne kadar vahim bir hadise olduğunu daha iyi anladım ve dünden beri gözüme uyku girmiyor. neredeyse 25 yıldır bulunduğum ve asla bu tip vakaların olmadığı mahallede akşam işten geldiğimde arabayı park edip evime geçerken duydum yardım edin sesini. ufak bir kız sesi. apartmanın hemen karşısında bulunan ilköğretim okulunun spor salonunun yanından geliyordu ses. saat akşam 7 suları. noluyor laan diye bağırdım önce istemsiz. sonra bir koşma sesi. arkasından bizim yan apartmanın apartman görevlisinin daha ilkokula giden kızını üstü başı dağınık elinde bir poşet, poşetin içinde portakallar. abi yardım et diye ağlayarak geliyor karlar içinden. ne oldu canım dedim. biri ağzımdan tuttu beni oraya sürükledi elini ısırdım. boğacak sandım. sen bağırınca kaçtı dedi. polisi aradım o sırada arabadan levyeyi çıkarıp okulun arkasına koştum. sadece ayak izleri vardı. polis sonraları geldi ama ne çare. ve kız hala portakallarının bir kısmının oraya döküldüğünü söylüyordu. alması için yardım etmemi istiyordu korkuyorum ben oraya gitmeye diyordu.
  ben kızın o halini gördüğümden beri allak bullak oldum. ya gelmeseydim dedim. ya kız bağıramasaydı yardım edin diye. ya o ufacık kızın hayatını zehir edecek şerefsiz emeline ulaşsaydı. ya o kız benim yiğenim olsaydı yada benim kızım...
  dediğim gibi ben dünden beri gelemedim kendime. ya o kız? ya başına bu iş gelmiş yavrular...