the kingkiller chronicle

• kalınlığına bakıp okunmaz bu denilirse çok şey kaybedilecek seri. zaten toplamda iki bin sayfa olan iki kitabı sekiz günde falan okunabiliyor. hem de sınav senesinde! sürükleyiciliği, güzel cümleleri, gülümseten diyalogları bir yana, bunun asıl sebebi kvothe karakteri tabi, çünkü şimdi ne olacaktan ziyade kvotheciğinize ne olacağını merak ediyorsunuz, onu yalnız bırakıp gitmek istemiyorsunuz, tabi bir de öyküsünü kendi anlattığı en son bulunduğu duruma nasıl olup da düştüğünü meraktan çatlayacak gibi oluyorsunuz ve bir yandan her şeyi öğrenmek isterken bir yandan da öyküsü asla bitmesin istiyorsunuz. çünkü kvothe bir fantastik romanın ana karakteri olarak ne kadar üstün bir zekaya ve yeteneğe sahip olsa da, o kadar insan ki, kendinizi özleştirmeseniz bile sevmemeniz imkansız neredeyse. içine tanis kaçmış holden gibi bir şey! gerçi ben hayatımda bu kadar özleşilesi bir karakter görmedim, tabi dürüst olmak gerekirse karşı cins olunca farklı duygular da uyandırabiliyor.
  
  neyse, filmi falan çekilmese bari.