kamen no kokuhaku

• yukio mişima'nın can yayınları'ndan çıkan otobiyografik romanı.
  
  --- spoiler ---
  
  "omi için beslediğim körü körüne hayranlık bilinçli her eleştirinin dışında kalıyordu; onu ahlaki açıdan gözden geçirmeye de hiç yanaşmıyordum."
  (bir erkeğin başka bir erkeğe bu şekilde hayranlık duyması, tutkuyla bağlanması, insanı gerçekten de etkiliyor. ilginç aslında. şahsen kendimin karşı cinse bu kadar hisli duygularımın olmadığını fark ettim, o ayrı.)
  
  "daha önce de sık sık değindiğim gibi, gelecek günler ağır bir yük gibiydi sırtımda. daha başından beri hayat bana derin bir görev anlayışı vermişti; bu görevi yerine getirmek niteliğinden yoksun olduğum belliydi, ama yine de böyleydi bu."
  
  "günümüzde birbirinden ayrılmanın normal bir şey ve her yeni görüşmenin bir mucize olduğunu zaman zaman siz de düşünmüyor musunuz? insan düşününce oturup konuşmamızı bile mucize gibi görüyor, öyle değil mi?"
  
  "yalnız tam birbirimizi tanıyoruz derken yeniden ayrılmak zorunda kalıyoruz."
  
  "utangaçlık bencilliğin bir şekli, insanın tutkusunun gücüne karşı koyabilmesinin çaresidir."
  
  --- spoiler ---