platoniğin sevgilisinden ayrılması

• platonik kadar mal bisey yok,
  bunun yaninda 2. mal sey de seviyorsan gidip konusman.
  arkadas mal misin, git eglendir kizi, anladik seviyorsun ama seni seviyorumla asik olacak kiz tanimiyorum.
  sen kiz ilgi goster, yaninda eglensin sonra bak neler oluyor.
  
  bu kadar sinirli olmamin bi sebebi var elbet, zamaninda ben yaptim bu liseliligi.
  hatunun birisini cok seviyordum, yaninda midem mi bulanir, yuzum mu kizarir, ne bok olmamasi gerekiyorsa onlar olurdu.
  hatunu icten ice sever, ama bir turlu 3-5 laf edemezdim.
  hayir baska kizlara da ayni sekilde olsam anlayacam, baskalarina enseye saplak gote parmak, buna gelince pisss.
  e haliyle birisine normalden de az ilgi gosterince onun sizi sevmesini beklemeyin imkansiz bu.
  ancak ikinizin birden mal olmasi lazim gelir ki ikiniz de birbirinize karsi bir seyler yapmayin.
  ama mantikli olun, boyle bir dunya yok.
  konusup ilgi gostermedigin bir kiza seni seviyorum demekle, kuala lumpur'da rastgele bir hatuna bunu demen arasinda hicbir fark yok.
  he ne mi oldu?
  baslikla alakali kismi burada basliyor.
  kaptilar hatunu.
  gezdiler tozdular, kapali kapilar ardinda neler oldu bilmiyorum bile.
  ben once hayvanlar gibi uzuldum, sonra git gide ilgimi kaybettim.
  sonra bir gun bulustuk bunla.
  gayet normal bir sekilde basladim, normal derken diger hatunlara nasil davraniyorsam.
  sonra o sirada piclikler geldi aklima, yapayim anasini satayim ne farkeder dedim.
  once gulerken omzuna dokundum,
  sonra konusurken beline,
  en son da konusmam esnasinda bacaklarina dokunuyordum.
  her bir ileri gidisimde irkiliyordu, ama takip ediyordum bir sonraki hamlesini.
  sonrasinda hep kabul ediyordu hareketlerimi.
  ozellikle arkadasca yapmadigimi anlasin diye biraz farkli dokunuyordum.
  aramizda hic soz bile soylemeden cok ilginc bir muhabbet gelisti.
  ortamda 10 kisi vardi, biz hicbir sey soylemiyorduk, ama birbirimizi cok iyi anliyorduk.
  sonra istiklale ciktik.
  bu gruptan arkada kaldi, yanina gittim.
  tek kelime etmedik.
  elimi tuttu.
  ikimizin de sevgilisi vardi,
  ikimiz de bundan haberdardik,
  ikimiz de ihanet etmeyecektik,
  ama sanki cok zaman once yasamamiz gereken bir seyi yasamadigimizi farketmisiz de o an yasiyoruz gibiydi.
  ondeki grup bir arkasini donup bize baksa agzimiza sicacaklardi
  cunku hepsi ikimizin de sevgilisi oldugunu biliyordu.
  sallamadik.
  o an aski en masum ve en tarifi mumkun olmayan sekliyle yasiyorduk.
  tek kelime etmedik.
  ve 15 dk yuruduk.
  arabanin yanina vardigimizda gozlerini dolu gordum,
  ama aglamayacakti belliydi, tutuyordu, tutmaliydi.
  benim bogazim dugum dugumdu.
  dahasi o da ben de artik baska ulkelerde yasiyorduk,
  ve 1 hafta sonra aramizda en az 6-7 bin kilometre olacakti.
  
  bana bakti uzun uzun,
  hala konusmuyorduk.
  arabadan ayrilirken, gene elimi tuttu.
  saniyorum bu sefer bizi goruyorlardi.
  ama gene sallamadik, uzun uzun konustu.
  kafasindaki her bir kelimeye 3 kelime daha ekledi ki konusma uzasin.
  gozleri doluydu,
  giderken "beni mutlaka ara olur mu?" dedi.
  
  yasayacak bir seyimiz yoktu,
  ikimiz de kendimize sectigimiz bambaska yerlerde bambaska hayatlar yasiyorduk.
  yasanmis bir askimiz da yoktu ustelik.
  ama hala ondan bir haber almak cocuk gibi mutlu eder beni.
  aradan 3 yil gecti,
  yakinda evlenir herhalde.
  hala benimle konusur gizli gizli.
  hala hicbir karsilik beklemeden.
  
  platonik boyle bok bir seydir.
  o gunden sonra kime ne hissediyosam,
  ister en paspal halimde olayim,
  ister hatun dunya guzeli olsun,
  ister aramizda hayvan gibi sinif farki olsun,
  bir yolunu bulup yaklasiyorum o hatuna arkadas.
  
  ve inanin bana cogusuna asik bile olmadigim halde,
  eskiden imkansiz sandigim hatunlarin hepsine ulasabiliyorum.
  
  seviyorsaniz gidip konusmayin,
  seviyorsaniz belli edin, ilgi gosterin, eglendirin, farkli davranin, ozel davranin.
  muhtemelen gene boyle bir hikayeniz olmaz ama siz cok sevdiginiz kisiyi benim gibi bir suru hanzoya kaptirirsiniz.