çabalamak

• götünün yettiği kadar kastırmak benim lügatımda. hayatın da ta kendisi. ıngayla başlar nefes darlığıyla huzura erer. arası hep çaba.
  ben mücadeleden yoruldum, yaşamaktan sıkıldım, amacım kalmadı, oldu, otur şöyle soluklan azcık.
  yokuş aşağı iyi de yukarı çıkana kadar iki dakka ara verelim, olmaz mı? tamam da hayat hep o arada kaçıyor. araya kaçıyor rahatsız ediyor. çabalamak lazım.
  inanmak lazım, örneğin kendin olabilir, sıradan ele bence aile olabilir, bir tanrı olabilir, çok tanrı olabilir, giydiğin kazaktan tut milan baroşa kadar sündür listeyi.
  sanırım bende en çok sevdiğin yön buydu, senin için çabalamam... sanırım bu konuda en başta sana inanıyorum. bir eksiğimiz var, senin kendine inancın. kafadan biri inanmış işte çok zor olmasa gerek. bence daha inandırıcı olmam için daha fazla adam bulmama gerek yok. bu zaten zamanında sana kanıtlanmış.
  zaman, tabii, buyur, yıllar köpeğin, ama insan yalnız olduğunu çok haykırıyorsa yalnızlığı seviyordur da bence. eşortmanların diz yaptığı kadar oturduğun yer de çöktü. bu tarafa doğru gelmek gittikçe zorlaşmıyor mu gözünde?
  soğumasın içindeki kor diye durmak bilmeden çağırıyorum seni, çünkü burada su çok güzel, boy da veriyorum; çekinecek bişey yok. en azından ayaklarını sok.