8 entry daha
  • jean-luc godard'ın on iki tablodan oluşan vivre sa vie filminde altıncı tabloda bu konu üzerine ilginç bir dialog geçer.

    --- spoiler ---
    nana uzun zamandır görüşemediği yvette ile yolda karşılaşır ve sohbet ederek bir kafeye giderler. yvette kafede arkadaşı raoul'u görür ve birazdan döneceğini söyleyerek onun yanına gider. döndüğünde yvette, nana'ya raymond'dan ayrılma sebebini ve bunun üzerine yaşadıklarını anlatmaya başlar. nana duydukları üzerine "bence her şey bizim sorumluluğumuzda. özgürüz... elimi kaldırıyorum, ben sorumluyum... başımı çeviriyorum, ben sorumluyum... üzgünüm, ben sorumluyum... sigara içiyorum, ben sorumluyum... gözlerimi kapıyorum, ben sorumluyum... bazen sorumluluğumu unutsam da hayat bu. ve dediğim gibi ondan kaçış yok. yine de her şeye rağmen yaşamak güzel." der. ardından yvette arkadaşının kendisiyle tanışmak istediğini söyler. nana kabul eder ve yvette raoul'un yanına gider. o anda jean ferrat'ın ma mome şarkısı çalmaya başlar. filmin geneline hakim olan o karanlık havanın yok olduğu ve gülümsenen anlardan biri...
    http://www.youtube.com/watch?v=ivoglqiopfe
    raoul, yvette'ye "kolay kadın mı?" diye sorar. o da bilmediğini söyleyen bir yüz ifadesiyle cevap verince kafede bulunan başka bir adam "aşağıla onu... sinirlenirse şansını zorlama, gülümserse denemeye değer..." der. raoul, adama "göreceğiz" der ve nana'nın yanına gider, konuşmaya başlarlar. raoul, onu daha önce bir yerde gördüğünü söyler. ama nana zannetmediğini söyleyince raoul "neden inkar ediyorsun? gizlediğin bir şeyler mi var? çok gülünç görünüyorsun. neden bana öyle bakıyorsun? şu an tam bir sersem gibi görünüyorsun ve saçların berbat" der. ne yazık ki bu sözlere nana gülümser. ve nana'nın söylediği gibi her şey bizim sorumluluğumuzdadır...

    --- spoiler ---
6 entry daha
hesabın var mı? giriş yap