detachment

• adrien brody'nin muhteşem ıslak köpek bakışlarına doyabileceğiniz bir film.
  
  festival filmi olarak beklenti karşılar cinsten, konu biraz klişe olsa da camus alıntısıyla başlaması ve son sahnesi yeterli.
  
  film boyunca genel bir dağınıklık ve kopukluk da göze çarpıyor. daha çok adrian brody hüzünlü baksın dedik, nasıl bir senaryo yazsak diye yazılmış gibi duran bir senaryosu var, yine de yan rollerin anlatımı da hoştu. boşlukta kalan kısımları biraz fazlaydı ve kopuktu sanırım.
  
  (detachment'ı "kopma" olarak çevirmek de enteresan bir seçim olmuş. "kayıtsızlık" ve "kopukluk" olabilirdi belki. camus'nün daha düzgün anlatabileceği bir kavram tabii. ama kopma deyince şahsen aklıma bi eller havaya geliyor. bir nevi.)