3 entry daha
  • kusursuzluğu paylaşma arzum, kusurlu aceleciliğimin önüne geçiyor; eserin tadını çıkarmak için derin bir nefese ihtiyaç var. başlardan kısa bir paragraf:

    --- spoiler ---

    ve sanki bir gün bana şunları söylememiş miydi? "ben kendimi düşünemem: korkunç bir şey var burada, gözden kaçan bir zorluk, karşılaşılmayan bir engel." ve hemen arkasından da: "kendisini düşünemeyeceğini söylüyor: başkalarını da, bir başkasını da, ama çok uzaktan atılan, hedefine ulaşmayacak olan ok gibi bir şey bu, ne var ki bu ok durduğunda ve düştüğünde, uzaklardaki hedef titrer ve onu karşılamaya gelir." böyle anlarda çok hızlı ve sanki alçak sesle konuşur; sonsuz gibi gözüken, bir dalga sesiyle yuvarlanan şahane cümleler, evrensel bir mırıltı, algılanamaz bir dünya şarkısı. sürer bu, tatlılık ve uzaklaşmayla korkunç biçimde kabul ettirir kendisini. nasıl yanıtlamalı? bunu dinleyip de, bu hedef olduğu duygusuna kapılmayacak olan biri var mıdır?

    --- spoiler ---
hesabın var mı? giriş yap