bağlı kokoreç

• yemediğim tek şeydi kokoreç. ki taş da bu listeye dahil. bir ay önce ula'daki ustasından aldığımız kellelerdeki gözlerin yağını yiyebilen tek aile üyesi iken, kokoreç olmuyordu bir türlü. şampiyon, garden hepsini denedim, olmadıydı.
  
  vedat milör'den görünce koca "mutlak burda kokoreç yenecek" buyurdu. ve uğramışken de geçen hafta sonu itibariyle burada önce bir çeyrek ardından bir çeyrek daha diyerek başımı göğe erdirdim. muğla yönünden tavas'a girişte sağda, elmallı pide'ye gelmeden önce. elmallı işi büyütüp iyice tavsatmışken ilaç gibi geldi. kokoreç sevmezlerin derdi olan yeme eylemi bittikten sonra ağızda kalan donukluk ve koku bunda yok. yanında kendi imalatları turşu suyu iyi, bol acılı fakat, mideye kuvvet. çeyrek 3, yarım 6 tl. turşu suyundan para almadı ilk kokoreçi yeme şerefine.
  
  bahçe biraz düzenleme istiyor, yer belediyeninmiş ve üzerine kondurdukları baraka bile vedat milör gelene kadar yasallaşmamışmış. şimdi encümen izniyle yasal ve bahçe düzenlemesi en kısa zamanda hazırlanacakmış. gelir geçer adamı üzecek tek tarafı pazarları kapalı. " e pazartesi yapın tatilinizi sezonda, zırıltı bayramda satılır" dedim, teknik bir zorunlulukmuş pazar tatili, mezbaha sebebiyle. olsun varsın, hafta arası geçeriz.