7 entry daha
  • dinlediğim en iyi metal sololarından biri bu gruba ait: http://www.youtube.com/watch?v=c_pvxhw0ljo meshuggah'ın gitaristi fredrik thordendal birde bu adam geliyor aklıma metal müzik solosu diye düşününce. o kadar sene metal dinledim başka hiç aklımda kalan yok. başka sololarda vardı ama işte bu öyle birşey ki duygusal olsun diye yazılmamış, kalp kırıklığı, karşılık bulamamış sevgiler, kaybedilmiş umutlar falan gibi içeriklerden arda kalan duygu artıklarının sahneleştirilmesi değil, sadece mücadele var, yoldan ve mücadeleden bahsediyor, onun duygusallaştırılmasından değil. fredrik thordendal'da böyleydi, mücadele ve bir türlü aralanamayan akıl karışıklığı.

    solo çok gerçekçi. ucundan değindiğim gibi fantazileştirilen duygularla değil, yaşananların ardından hala saklı tutulmaya çalışılan duygularla yazılmış bir solo. çok gerçekçi, bir notası bile belli bir duygusal bütünlükten kopmuyor. onu lekelemiş şeylerden temizlenmeye çalışan, bazı şeylerden kurtulmak için yola çıkmış birisini çağrıştırıyor bana.

    arkadaki ritimde olmayabilirdi, ama sonuçta bu bir metal grubu ambient grubu değil. ben ritimsizini tercih ederdim çünkü ritmin devamlı 'işte böyle oldu... işte evet, şöyle' diyen anlamlandıran haline ihtiyaç duymuyor bu solo bana kalırsa. öyle olsaydı güzel bir dark ambient eseri olabilirdi. bu haliyle de güzel bir black metal solosu.
11 entry daha
hesabın var mı? giriş yap