kitabe-i seng-i mezar

• lll
  tufegini depoya koydular,
  esvabini baskasina verdiler.
  artik ne torbasinda ekmek kirintisi,
  ne matarasinda dudaklarinin izi;
  oyle bir ruzgar ki,
  kendi gitti,
  ismi bile kalmadi yadigar.
  yalniz su beyit kaldi,
  kahve ocaginda, el yazisiyle:
  "olum allahin emri,
  ayrilik olmasaydi".