mehmet erdem

• sezen aksu'nun deliveren cd'sini bulmuşuz bir yerden. sene 2001 olsa gerek. yine mi çiçek her gece. herhal kafalar güzel. bir durma anı oldu. bir sessizlik, bir boş bakınız kadar süre geçti gülüşmeler geldi bizim ikinci el bilgisayarın hoparlöründen. aykut diyor gülüşmelerin arasında. sezen aksu arkadaşlarını toplamış evde çalıyor. ben dinleyip kafa bulurken, mehmet dipten gelen sesle bir mırıldanıyor. "sussam olmuyor" diyor.
  mehmet erdem, kendimi nasıl anlatıyorsam o. ismi ismim. beşiktaş'ta küçük bir evin çapraz iki odasında kalıyoruz. evimiz bir tekke. bavulunu, gitarını, aşkını, terkedilişini, şarabını, sigarasını, yalnızlığını alan 48 merdiveni çıkıp geliyor. kapıya tekme vursan açılır. kilit yalandan tutuyor işte. kimse de tekme atmadı alimallah, o kapıyı hep bir açan oldu.
  biliyorum sandığım istanbul'u öğretiyor bana. ağzım açık izliyorum. taksim'in, cihangir'in, hisarüstü'nün ara sokaklarında kaybolmadayız. bir şey güven veriyor. "nereye olum?" demiyorum. kafa kağıdım elinde, kargocu annemin sarmalarıyla dolu koliyi getirmiş kapıda duruyor. imzam ona emanet. karalıyor benmişçesine. sarma yiyoruz. kapı çalıyor birileri geliyor. aşka inanmalardayım ben. aşkımın tek canlı şahidi olarak duruyor mehmet. hiç ilişmiyor bana. tüm gücüyle güven veriyor. neye aşık olduysam biliyor. kafa sallıyor. bilmiş değil ama biliyor.
  boş konuşmuyor, sadece içi dolu sesler çıkarıyor. udu, cümbüşü, ikinci el bilgisayardaki müzik programı, buzukisi, arkadaşları. söyleyecek sözü olana kapımız açık. geleni buyur ediyoruz. nereden bileyim mehmet'in bunlardan hayat hikayesi derleyip, besteye döktüğünü?
  hep doğrudan yana duruyor mehmet. uzağa bakıyor. milleti çekiçle döve döve doğrultan kaportacı ekolünden değil, aksine "sen doğru dururusan" diyor "sana imrenir dikelirler". bozmuyor duruşunu. gündelik hayatta bir insanla neyin derdine düşer de tersleşirsen, onlardan sıyrılmış gibi yaşıyor. hesabını yapmayan bir adam. kaydını tuttuğu tek şey etrafında dönen insanlar, bir de cümbüşünden, udundan, ahenginden dökülenler. sonra da gelsin başkası mı dokunsun ruhumuza?
  mehmet erdem, güvenin bana bildiğimden söylüyorum, bu toprakların başına gelmiş en olağanüstü şeylerden. aklıyla, müziğiyle, yanındaki güzel insanlarla güzel işler yapıyor, güzel söylüyor. bugüne kadar çok bağırdık, biraz sükunet yapalım hadi hep bir. mehmet sakin sakin anlatsın. en derinden.