hz. ebu bekir

• şii ve kızılbaş iftiracılar tarafından kaynaksız sallanan güzide kul. seçilmiş, ikisinden diğeri, sıddık.
  
  mağara olayının aslını açıkladığını sanan bir gerizekalının aksine olayın aslı farklıdır.
  
  efendimiz s.a.v. ashabına kısım kısım hicret emri verdikten sonra, hicretin efendimize de emrolunacağını düşünen h.z.ebu bekir a.s. iki yağız deve satın alıp, bunları besiye çekmiştir. efendimize hicret emri geldiğinde h.z.ebu bekir iki deve hazırladığını beyan etti. resulullah efendimiz ancak, kendi payına düşen devenin ücretini ödemek şartı ile kabul etti ve yola düştüler. devenin ücretini ödeme sebebi ise kendi malı ile hicret etme isteğidir.
  
  mağarada cereyan eden hadise ise şöyledir;
  
  mağaranın girişi kapandıktan sonra, efendimiz s.a.v. ebu bekir a.s.'a yaslanarak uyumaya başlamıştır. o esnada bir yılan deliği farkeden sıddık, ayağıyla bu deliği kapatmıştır. resulullah efendimizin bu mağaraya geleceğini yıllar evvel haber alan yılan, efendimizi görmek arzusu ile uzun zamandır o delikte beklemektedir. sıddık a.s. o deliği ayağıyla tıkayınca, resulullah aşkına mani olunan yılan, sıddık efendimizin ayağını sokmuştur. acı ile inleyen ikisinden diğerinin gözlerinden dökülen iki damla göz yaşı resulullah efendimize temas etmiş, bunu farkeden efendimizin ebu bekir'e teskini hayret verici olmuştur.
  
  ebu bekir efendimize mağaranın dibini gösterermiş ve orada bir deniz kıyısı ile kayık belirmiştir; "ya ebu bekir. biz istersek biner bu kayığa gideriz. korkma! allah bizimledir."
  
  olayın aslı da faslı da özet olarak budur kör cahil kafayala iftira atmak ancak iftira sahibini karartır.