kürtaj yasağı

• "çocuk doğurmaya üşeniyorum çünkü öyle bir sorumluluk alabilecek kadar olgun bir insan değilim ve çok tembelim."
  evet, su an aynen boyleyim. kendime zor bakiyorum, usengecim, daha ne gordum ne yasadim ki bir insanin sorumlulugunu tasiyabileyim. film izlerken sabahlayip dersi kaciran filan biriyim. benim gibiler de cok. kadiniyla, erkegiyle cok.
  bu, aldigim butun onlemlere ragmen, kazara hamile kalirsam, 3 santim uzunlugunda, bir kac gram agirliginda bir embriyoyu, henuz insan olmamis ama insan olacak bir seyi dogurup ona bakmam gerektigi anlamina mi geliyor?
  hayir.
  cunku bu dunyada bazi kadinlar ve erkekler yaratantan geldi, allah vergisi, veren allah rizkini da verir diye dusunmuyorlar. bizim cocuklarimiz, bizim onlara saglayacagimiz maddi manevi en iyi, en bagimsiz, en kendilerini gelistirebilecek ortamlarda yasayacaklar.
  anne olmak, planlanarak yapilan bir seydir. haydi döllendim oldu denmez. bunun folik asiti var, vitaminleri var, maddi sartlari var. mevlam kayirsin seklinde anca yetise yetise aha bu cahillikte insanlar yetisiyor. ve biz, bizim cocuklarimizin sizin gibi cahil, okuma becerisi gelismemis, merak duygusu olmayan, bilime inanmayan insanlar olmalarini istemedigimiz icin, anne ve baba olmayi buna hazir oldugumuza inandigimiz zaman planliyoruz.
  
  kürtaj bir dogum kontrol yontemi hicbir kadina ve doktora gore degildir zaten. ama köprüden once son cikistir, acil durumdur. kadinin insiyatifindedir. bir bebegi, annesinden cok kimse sevemeyecegine gore, onden vazgecebilmis birinin kararina saygi duymak gerekir.
  
  edit: her sey ayri ama hicbir birlesik yazilirmis, okuryazarchen sagolsun, fark etmis.