simply falling

• insanın kalbi uzaklara daldığında gittikçe dibe çökmeye başlar. bu o kadar uzun ve dipsiz bir kuyudur ki girdiği, ne kadar gittiğini kendisi bile çözemez. işte o anlarda kalbine bıçak gibi girer bir şey de ne olduğunu çözemezsin bir türlü. evet aşıksın, ve kanıyorsun. birisinin sizi anlaması gerekmiyor. hayat çok uzaklarda yaşanıyor. yüzünüzde gülümseme var ama sanki gözleriniz, evet gözleriniz bir türlü gülmüyor. bu arada içinizden "kollarındayken ne kadar mutluydum. oysa, şimdi beni bu durumdan kim olsa çıkaramaz" diye geçiriyorsunuz. hayat belki de biraz daha güzel , güneş kızıllığını yansıtıyor gün batarken ama ay'ın geceleri verdiği huzur yok mu işte o en güzeli belki de.
  
  işte bu şarkıyı ne zaman dinlesem bana bunları hissettiriyor.