okulu bırakmak istediğini ebeveyne söylemek

• süreç aşağı yukarı şöyle geçen bir süreçtir:
  
  aylardan şubattır. sabahın köründe gelen telefona uyanırsın. saat 07.03. kim arar bu saatte dersin. hani laf vardır ya klasik kim öldü lan dersin. telefonu açmadan tersliğin farkına varırsın. hakkaten de biri ölmüştür. daha farkına varamadan uçağa binip sevmediğin o şehire doğru gidersin. kafanda bir ton düşünce, sesler, haykırışlar. yapman gerekeni yapıp geri dönersin okula.
  
  okul değişmiştir. insanlar biliyordur başına ne geldiğini. zaten hayatın boyunca derdini tasanı anlatmakta zorluk çeken biri olarak onlar hep nedense ilk adımı senden bekler. hiç olmamış gibi yaşamaya çalışırlar, seni avutma yöntemleri budur. toparlayamazsın kendini. hiç bir şey aynı değildir. her şey olabildiğine kötüdür senin için. kabus gibi geçer bir kaç ay, sene.. ama dersin kendi kendine. "ulan bu adam benim idolümdü. onun yarısı kadar olabilirsem bişeyleri başarabilirim. bu bana motivasyon olmalı!". kararı almak kolaydır haliyle. evdeki hesap ne çarşıya ne de okula uyar.
  
  başlarda boşlarsın bu fikir kafanda ilk defa ortaya çıkar. inanmak istemezsin. bir ton çaba, uğraş hatta dramatik olmak gerekirse alın teriyle gelmişsindir şu an olduğun yere. ama bu kararı vermen gerekir. vazgeçersin. zordur bu karar. nasıl yani okulu nasıl bırakabilirsin ki?
  
  zaman geçer, toparlamak istersin. ama artık başka birinin^** derdisindir. ve bunu her fırsatta sana hissettirir. senin ona eşekler gibi bağımlı olduğunu sana öyle güzel hissettirir ki, içinde olan o kadar motivasyon, o kadar başarma hırsını yavaş yavaş sömürür. kalan ailense seni buna yapmaya iter. seni resmen önlerine atar onun. bırakmayı artık ciddi ciddi düşünürsün. resmen bir ihtimal çıksa da artık şu çilem tasam bitse dersin.
  
  beklediğin o fırsat gelir. artık o muhtaç olduğun kişi kendi vicdanını bir şekilde oyuna getirmiş kendi kafasında artık borçlu olmadığına inandırmıştır. zaten vicdanına yenik düşüp bu derece hayat enerjini alan kişinin, bir de kendisiyle barışık haldeyken nasıl iğrenç bir insan olacağına şaşırırsın. hani kan bağın falan da vardır. dış kapının mandalı da değildir. plan program yaparsın. hatta onu da geçip kararlarını uygulamaya koyarsın. bırakırsın okulu. başka bir yere hazırlanmak için uğraşırsın. zamanı gelince söylemek istersin. üzmek istemezsin zaten yarım kalmış aileni. zaten kararların pamuk ipliğine bağlıdır. sana olan ufacık güvenleri böylelikle sarsılır. bitiyor sandıkları okulun yarım yamalak kalacaktır. sen onlar için bir hayal kırıklığı olacaksındır.
  
  zamanı gelmişse bile bunu söylemek istemezsin. kendi kararın, kendi hayatın olsa da, çok zordu söylemesi.