kilo vermek

• şişkoyum, hatta sağlık bakanlığına göre obezim, şu meşhur boy kitle endeksindeki normal değerlere tur bindirmiş index değerim var.
  
  sürekli oturarak çalıştığım bir işim var, günlük aldığım kaloriyi yakacak kadar çalıştırmıyorum vücudumu, yemek konusunda da çok zaaflı bir insan olduğum için içinde bulunduğum durumu "ay şekerim su içsem yarıyor" romantizmine indirmeyeceğim.
  
  hayatım boyunca farklı zaman dilimlerinde kilomda farklılıklar vardı ama genel olarak önümde hep kronik bir göbekle dolaştım/dolaşıyorum.
  
  askerdeyken aşırı bir kilo vermiştim ama onuda 2 sene içerisinde düzenli olarak verdiğim için kendim bile fark etmemiştim, neyse ki askerden gelince o zayıf halime acıyan annem beni kampa sokarak 2-3 hafta gibi güzel bir zaman dilimi içerisinde verdiğim tüm kilolarıma kavuşturmuştu beni. ağzını tutsan kilo almayacaksın ama dedim ya zaafım var yemeğe, önüme börülce olsun dolma olsun, börek olsun gelince pek diyet falan kalmıyor ortada.
  
  12 sene kadar sigara içtim, günde 2 pakete yaklaşınca dedim noluyo ve bir doğum günümde kendime sigarayı bırakmayı hediye ettim, bununda üzerinden 4 sene geçmiş,
  bu dört sene içerisinde kilo artışı yüksek bir ivme ile devam etti haliyle.
  
  çok aşırı kilo aldığım zamanlar oldu,
  ama hiç aşırı kilo vermişliğim yoktu.
  
  eskinin çocuğu şimdidin ise orta yaşlısıyım artık ve kilolar ciddi anlamda asabımı bozduğu gibi, günlük işlerimde bana yoldaş olması gerekirken bana köstek olmaya başladı, böyle olunca bende bir karar alarak kilo vericem amk! dedim.
  
  önce ekmeği kestim,
  normal insani yemek yeme alışkanlıklarımı değiştirmeden, ne yiyorsam aynı miktarda ama ekmeksiz yemeğe başladım bir hafta boyunca baskülün ibresi dahi oynamadı,
  sonra bu iş böyle olmaz diyerek şekeri kestim,
  aynı yemek temposuna devam ama, çayı şekersiz içiyorum, kahveyi orta, pasta ve kek'den uzak duruyorum falan.
  
  ikinci hafta sonunda 1-2 kiloluk bir oynama oldu sadece,
  ardından twitterdan şunu okudum, "hayat standardını yükseltmek istiyorsan, bardağını büyütüp, kaşığını çatalını küçülteceksin"
  satır arasında yazan kısmı yakalayarak günde çok az su içtiğimi ve çok hızlı şekilde yemek yediğimi fark ettim,
  
  3. haftanın başında günde 1 litreye bile varmayan su tüketimimi 2-3 litreye yükselttim,
  yemek yediğim kaşık ve çatalı ufaltarak , tatlı kaşığı ve tatlı çatalı ile yemekleri yemeğe başladım,
  
  3. haftanın sonunda 3 kilodan fazla verdim toplamda.
  
  ancak kütle yüksek olunca kilo verdiğim değer mevcut değerden kat be kat düşük olduğu için hiç bir heyecan hissetmedim,
  
  4. haftanın sonunda tüm bu yaptıklarıma ek olarak
  yürüşü ekledim,
  günde 45 - 60 dakika arasında yürüyordum oda takribi olarak 6-7 km falan yapıyor.
  her gün istisnasız akşam serinliğinde yürümeye başladım.
  
  bunun yanında toksin atması açısından yemeklerde salataya ve yemek sonralarında yeşil çayı tüketmeye özen gösterdim,
  
  4. haftanın sonra toplamda 5 kilo vermiştim.
  
  5. haftadan sonra ise diyete başladım, diyet dediğime bakmayın yine normal yiyorum ama tamamen yağdan uzak, ve az ama çok ye mantığında bir beslenme şekli ile diyet yapıyorum,
  
  şuan 7 haftadayım ve spor yapmaya devam ediyorum ve 12 kilo civarında verdim, bu ayın sonunda 20kilo hedefim var.
  aşırı ve ağır bir diyetim yok, haftada mutlaka ızgara et, ızgara balık ve ızgara tavuk yiyorum, gittim bu iş için mutfağın baş köşesine elektrikli gril aldım.
  
  1,5 ay gibi kısa bir zamanda 12 kiloya yakın kilo vererek öz güvenimi yerine getirdim, ömrümün sonuna kadar her gün yürüyüş yapmam gerekse bile bu zevki yaşamak için sürekli yürümeye razıyım, yani toplu halde kilo vermek harika bir şeymiş.
  
  annem 1 ay kadar köyde olduğu için ilk 4-5 haftaya tanıklık edememiş biz ancak 6. haftanın sonunda bir araya gelebilmiştik, telefonda hiç yaptıklarımdan bahsetmedim.
  
  ilk görüşmede oğlum sen süzülmüşsün, ne oldu hasta mısın ? dedi annem, bir anneden duyulabilecek en güzel söz nedir deseler sanırım bu aralar bu sözü yazarım, o an doğru yolda olduğumu anladım.
  
  istediğim kiloya ulaşana kadar anne yemeklerini yasakladım kendime :)
  
  günlük ne yiyorsan daha fazlasını yakmalısın diye bir kural koydum kendime, yani o gün şeytana uyup yarım kokoreci devirdiysem, bunu takip eden günlerde yürüyüş saatini yükseltip, yemekleri hafifletiyorum.
  
  tek bir kötü durum var sadece ne yersem yiyeyim takıntı haline geldi, sürekli kendimi ölçüyorum, utanmasam baskülü yanımda taşıyacağım.