48 entry daha
  • okuduğum okul dedemi çok memnun etmişti zamanında. zaten üniversiteye giderken gördüğü tek torunu benim, diğerlerine ömrü yetmedi dedemin. bir ara çok hasta oldu, beyninde bazı sıkıntılar çıktı ortaya. uzun süre hastanede yattı, sonrasında eve çıkarttık, gittim elini öptüm, sarıldım dedeme. beni elbette unutmamıştı, çok severdi beni ama okulumu tamamen unutmuş.

    "oğlum sen şimdi hangi okuldasın?" dedi, benim gözlerim doldu o an. "okuyun oğlum okuyun, bu dünya'da okumayan adamın değeri yok" diyen dedem benim üniversitemi unutmuştu, o an durumun ciddiyetini anladık.

    bu "okuyun oğlum okuyun, bu dünya'da okumayan adamın değeri yok" lafını çok söylerdi dedem. kendisinin okuma yazması dahi yoktu ama 3 çocuğunu, gerektiğinde zorla okutmuş, bir mühendis, bir doktor ve bir gazeteci çıkarmayı başarmıştır. ben en büyük torunuyum kendisinin, ismini taşıyorum, 2011 kasımında yumdu gözlerini tamamen. aklımı sikeyim, okulu uzata uzata diploma gösteremedik adama, hep içimde kalacak bu.
1562 entry daha
hesabın var mı? giriş yap