• itibar dergisinde yayınlanmış güven adıgüzel şiiri.

    teşekkür ediyorlar, çok yaşıyorlar, işe geç kalmıyorlar
    çeyrek altını önemsiyorlar, küresel ısınmayı ve beş çaylarını
    ortadoğu’yu ihtiyaç halinde seviyorlar, gökdelenleri her haliyle
    eve geç gelmeyi borsaya bağlıyorlar, geriye kalanları astrolojiye
    “konuşan tartı”lardan korkmuyorlar bir de,
    -ben bazen korkuyorum-

    artis diyorlar erken ölenlere bir akşamüstü her yer kalabalık
    her yer kalabalık, üzgünüz yeteri kadar ve rimbaud mahkemelerde sanık
    sırayla ölüyor kumbarası kırılmış çocuklar, tez konusu bile değiller
    içinde ortadoğu geçmeyince şiir de olmuyor, bir şeyler kahrolsun!
    -işgal edilmiştir inandığımız tüm çiçekler!

    stratejik bir aşk yaşıyorum devlet görmesin, keşişleri hemen soboleyin
    bu saklambaç bizden uzak, kavimler göçü konumuz değil, seni seviyorum!
    ideolojiler söylüyorum dünya kurtarmak isteyenlere ve çok rüya görüyorum
    insanı anlamakla meşgulüz, üstelik görünürde hiç ipucu da yok
    ben bazen korkuyorum, annem duruyor hemen kalbime
    beni hep yanlış öldürüyorlar anne diyesim geliyor
    sonra cihad geliyor aklıma, cihad’ı çok seviyorum
    -ama bunları coğrafi keşiflerle açıklayamam-

    çocuğu okula yazdırıyorlar, merkez sağ’ı ve dedikoduyu çok seviyorlar
    üniter yapı diyorlar, uluslararası toplum, en az iki yabancı dil
    minareler gölde ediyor, başka ihsan da istiyorlar
    akşam ezanında eve giriyoruz, üzgünüz yani gereği kadar
    demokraside ısrar ediyorlar bir de, ben rahatça ölsek diyorum.

    yemeklerden sonra pişman oluyorlar, kravat takıyorlar, az seviyorlar
    aşık olamıyorlar, çok şişmanlıyorlar ve hiç gülmüyorlar
    -manavlar da şiire inansın diye kırmızıydı belki elmalar-
    elmalar deyince aklıma annem geliyor ve taksitli sancılar
    bir yanağın elma oluşunu,
    devrik cümlelerle düşünüyorum…

    -sigortalı bir işe girmeden âşık olunmuyor-
5 entry daha
hesabın var mı? giriş yap