jonathan franzen

• corrections'ı aile sırları olarak birkaç yıl önce okudum, şimdi de freedom'ı sel yayıncılık baskısı ile aldım ve okudum. öncelikle sel yayıncılık (pekçok kişi çok seviyor tabii, buna saygım sonsuz) bence çok aceleyle basmış bu kitabı. dipnotlardaki özensizlik vs çok rahatsız edici. keza sevin okyay süper bir insan ve süper bir çevirmen ama bana yine biraz aceleye gelmiş gibi geliyor bu iş. bazı bölümler fazla çeviri kokuyor; bazı yerlerde kısaltmalar ingilizceden çevrilmiş, bazılarında dokunulmamış vs.
  tabii bunların franzen ile ilgisi var mı, yok. sadece hakkında konuşabileceğimi düşündüğüm bir yazar olduğunu belirtmeye çalıştım. gerçekten de çok uzun yazıyor. bu kitaplar doğan kitap gibi bir yerden basılsa 1000 sayfa bile olabilir. ama bir şekilde okunuyor, üstelik merakla bekliyorsunuz bir sonraki bölümü. çok doğal, sıradan hayatları anlattığı halde, amerikan halkı bize benzemez gibi bir düşünce kafalarda olduğu halde benzerlik kurmaktan kendinizi alamıyorsunuz. ben özellikle anne figürlerinin çok önemli olduğunu düşünüyorum. iki kitapta da annelerin yaptıkları, iki çocuk annesi olarak (freedom'daki gibi bir kızım ve bir oğlum olması daha da arttırmış olabilir bunu:) benim ileride nasıl davranmam/davranmamam gerektiğine dair fikirlerimi epey değiştirdi.
  sonuç olarak okunması sayfa sayısı açısından zor olsa da, karışık kurgu kullanmayışıyla, doğal ve sıradanı müthiş gözlemlerle ve dile getirilemeyecek kadar anlayarak anlatışıyla, sizi her iki kitapta da ailelerin içine alışıyla okuyucuya iyi davranan, saygı duyan ve katkısı olan bir yazar bence franzen. bu yüzden biraz çaba gösterip okunmayı fazlasıyla hak ediyor..