iz bırakan sözler

• "eğer iki insan gerçekten birbirini seviyorsa, aralarında olup biteni kimse bilmemeli."
  
  (bkz: fyodor mihailoviç dostoyevski)
  
  bu benim hayat felsefem. bu zamana kadar hiç kimseye hiçbir şey anlatamamın da asıl sebebi aslında. hatta anlatmama / anlatamama konusunda sorunlarım olduğunu düşünüyordum ta ki dostoyevski gibi her kitabını defalarca okuduğum, her dediğini hayran kaldığım bi insanın da böyle düşündüğünü görünceye kadar.
  
  doğrusun dedim kendime. anlatma dedim. devam dedim. aferin evlat deyip saçlarımı okşadım.
  
  sözü okuyup okuyup gülümsedim. sanki ben söylemişim gibi. lan yoksa?