nişan atmak

• sizin günlerce tek başınıza bir radyo sesi bile olmayan evde kanter içinde kalana kadar yerleştirdiğiniz, temizlediğiniz ne kadar eşya varsa hepsini ailenizin gidip 1 saat içinde toparlayıp almasıyla sonuçlanan eylem.
  
  şimdi herkesin bu durum için söyleyecek bir lafı var. herkes kendince dersler çıkarmış. herkes kendi gözünden bir şeyler görmüş anlatıyor. bir tek ben mutabık olamıyorum kimseyle ve de kendimle. ne bir kavga yaşandı, ne de bir konuşma geçti aramızda. ne yüzükler atıldı öyle klişe bir şekilde ne de al bohçanı ver bohçamı dendi. bir gün herşey avuçlarımdaydı ertesi gün hiç bir şey yoktu. ellerim önümde bakmakla yetindim içlerindeki boşluğa. ya bir kabustu yaşadığım ve ben uyandım ya da en güzel rüyaydı, yeniden yatsam da aynı yerden tekrar devam edemeyeceğim.
  
  asıl garip gelen hayalleriniz, umutlarınız, beklentileriniz sığdırılabiliyormuş meğer karton kutulara. ve siz düğün gününüz geldiğinde nikah saati evet demeniz gereken anda oturup sucuklu ekmek yiyebiliyormuşsunuz. hani derler ya "kimileri hayal kurar, kimileri hayal kırar" siz ise oturup sucuklu ekmek yiyebilirsiniz. hayat ne de olsa göbekle güzeldir.