enver karagöz

• tanıdık olan bu şiirin (metrisin önü) yazarı.
  
  ben hep 17 yaşındayım
  demir kapının her açılışında
  her ayak sesinde içime sığmaz yüreğim
  her türlüsünü tattım acının ve ızdırabın
  yalnız seni özlerken kendimi yenemedim
  çünkü; senden gayrısı haram
  şu metris'in önü bir uzun alan
  bir tek seni sevdim gerisi yalan
  cigara çekmedi canım hiç
  çıkarken havalandırmaya
  olmadı avluda atılmış voltam hiç
  hele masmavi bir denize atılmış oltam
  hiç mi hiç...
  içerde bıraktım dünyayı
  parmaklıklarla bölünmüş olarak
  görmeye alışık gözleri
  ve senin için yazdığım şiirleri, sözleri.
  sana olan aşkımı
  defterlere değil
  metris'in duvarlarına yazdım
  uykusuz geçen geceler akıllara zarar
  kıramazdı beni duruşmada kırılan kalem
  senin görüşlere gelmediğin kadar
  şu metris'in önü bir uzun alan
  bir tek seni sevdim gerisi yalan
  senin hasretindi hücreme dolan
  yalnız seni sevdim gerisi yalan.
  parmaklıkların elime bulaşan pası
  havalandırmadan gelen hela ko0kusu
  işık ve ufuksuz hücremde
  gözlerim kuvvet kaybındaydı.
  bir şişin ucundaydı ölüm korkusu
  ve özgürlük kravatlıların avucundaydı
  bir kazaydı gelişin
  ya seni sevişim?
  bir masaldı.
  17 yıl 15 gece
  bir ranzaydı yattığım
  bir de oturduğum masaydı
  ben gençliğimin en tutkulu aşkını
  kağıtlara değil
  gönlümün en derin nağralarını
  kalemle değil
  tırnaklarımla
  metris'in duvarlarına yazdım
  ve kanayan ellerime tuz bastım
  çok mektup yazdım sana
  ama hiç yollamadım
  ben sana olan mektuplarımı
  metris'in duvarlarına yazdım
  ve üzerine zarf değil
  mapushane kapılarını kapattım
  şimdi bir şey yok yanımda senden kalan
  şu metris'in önü bir uzun alan
  benim sevdam gerçek
  senin aşkın yalan
  hücrem değil hasretinle yanarım
  senin için hergün hergün ağlarım
  kanım hep içime akar kanarım
  beni anlamadın ona yanarım.....