hristiyanlık

• hayran olduğum tek yönü evlilikleridir. hollywood filmlerindeki gibi olanları ama.
  
  erkek sadıçlarıyla rahibin yanında bekler, gelin babasıyla oraya kadar gelir. rahip kabul ediyor musunuz falan der, gelin öpülür. koşarak çıkılır, arabaya binilir gidilir. hepsi toplam yarım saat etmez.
  
  bizde ise kıza ne takılacak, ne giyilecek, kim gelecek, o onunla oturacak mı, damat kız tarafından şunun bunun elini öptü mü, alp er tunga öldi mu, pasta geldi mi, tüy oldu mu, yün kalktı mı diye iğrenç bi süreçten sonra 6 saat boyunca kafa siken müziklerle iğrenç bir ortam. gelinle damat yorgunluktan harap düşer ama kimseye yaranamaz. lanet eder. herkes mecburiyetten orda, yorgun argın, suratlar beş karış. yerli düğünler yersiz uzun zaten. bitmez bi türlü.
  
  bu sebeplerle evleneceğim dönemde hristiyanlığa bi gir çık yapmayı düşünmüyor değilim.