divenire

• bugün günlerden pazar. her zamanki gibi erken kalktım. birkaç saat yatakta kendimi uyumaya zorladım, olmadı. şimdi de insanların kalkmasını bekliyorum ki, diğer 6 günde yapamadığımız şeyi yapalım: pazar kahvaltısı!
  bugün günlerden pazar. kalktığımda hava pusluydu. tıpkı ben. ama aralarda güneş açtı. sonra kapadı, sonra gene gösterdi yüzünü. aynı ben.
  bugün günlerden pazar. ben bu günü hiç sevmem. yarın hep iş olur, okul olur. bir tek işsizken yazın okul yokken çekilir pazar günleri. ama bugün güzel.
  bugün günlerden pazar kitaplarımı özledim. okuduğum çoğu kitabı yeniden okumam gerektiğini fark ettim. onları ihmal etmiştim. artık okumalarım bile fast food gibiydi. günlere ve saatlere bölmüştüm. yoksa hangi ara dünyadaki her kitabı okuyacaktım?
  bugün günlerden pazar. hayatımdaki hiç bir şey değişmiyor. bir mucize yok; ama gerek de yok; çünkü su yolunda akar. akıyor görüyorum.
  bugün günlerden pazar içim biraz kıpır kıpır, kelebekler var hayalimde, merak var ruhumda, keşif var, yeni bir şeylerin olma ihtimali ve onları sevgiyle kucaklama durumu var. hayatı olduğu gibi görme var ve sevmek her şeyi ile. mükemmel olmadığı için mükemmel olması.
  bugün günlerden pazar ve uyandığımdan beri divenire dinliyorum. çok sevdim. güneş, dünya ona uyumlu sanki. ruhuma bir şeyler anlatıyor.
  divenire, ludovico amcamın bize sunduuğu; günlerden pazar olsa da onun sıkkınlığını ruhunuza yansıtmayacak, hayatlardan olaylı olanlarından birine sahipseniz arada size es verdirecek, o es arasında duyularınıza iyi gelecek ve görüş mesafenizi arttıracak ve hepsinden önemlisi yüzünüze çocukluktan kalan o muzip gülüşü yerleştirecek olan notalı duygusal paylaşımı.