sadi konuralp

• ölüm haberiyle çok üzen kişi. istanbul'a geldiği bir kış günü bülent akkoç sayesinde tanışmış, sabahleyin kadıköy'de yemekle ve bitpazarını gezmekle başladığımız o koca günü üç kişi beyazıt'ta saatlerce kitap peşinde koşarak, sahafları dolaşarak harcamış, akşam vakti vapurda sahleplerimizi yudumlayarak tekrar kadıköy'e dönmüş; o soğuk gün boyunca bir kez olsun susmamıştık. müzikten, dergiden, akademik hayattan, çeviriden, bilimkurgudan, bilgisayardan, akla gelebilecek her konudan konuşmuştuk. o ışıl ışıl gözleri hala hatırımdadır. sayısının çok olduğuna inandığım sevenlerine sabır diliyor, o saatte istiklal caddesi'nde gezinen herhangi birimiz olabileceği için de hayatın anlamını bir kez daha etraflıca tartmak gerektiğini düşünüyorum.