alfons

• birlikte olduğu kadının başkalarıyla "düşüp kalkmasına" ses çıkarmayan erkek anlamında 19. yüzyılda kullanılan söz. ahmet mithat efendi müşahedat romanında şöyle diyor alfons için: "[alfons] sevdiği kadının hiç bir hal ve hareketine karışamamak şartıyla, kendisine vereceği sadaka-i hüsn ü cemal ile iktifaya mecbur bir âşık demektir."
  şimdi de daha iyi anlaşılması için yeni sözcüğümüzü cümle içinde kullanalım, dilimizde ülfet peyda olsun: "abdülhak hamit, lüsyen hanım'ın alfonsudur."