kör kedi

• geçen gün rastladım bunlardan birine. ilk başta anlamadım kör olduğunu. ufacık bir şeydi, başına kocaman bir kedi gelmiş, kıstırmış, bağırıyordu buna avazı çıktığı kadar. garibim sinmişti bir köşeye, ama etrafında bir şey aranıyor gibiydi. kendisine bağıran kediye bakmıyordu sürekli.
  
  büyüğün başına vurdum elimle pat diye, hemen kaçtı. sonra yavrucak korkmasın diye geri çektim kendimi, iki metre ötedeki elektrik direğinin yanına kadar çekildim. "pisi pisi" yapınca önce biraz çekindi ama sonra diretince koştu, ama yere uzattığım avucuma değil, önce elimin hemen yanındaki direğe, sonra avucuma. o zaman anladım ki bu yavrucak göremiyor. bıyıklarının ve kulağının doğrusuna gidiyor.
  
  aldım kucağıma. bir miyavlamaya, bağırmaya başladı ki gören işkence ettiğimi sanırdı. omzuma geçirdi tırnaklarını, gömleğimi parçalayacak kadar haşince sarıldı, elimden kurtulmasın diye ben bastırdıkça daha çok ağladı. ama ben de onu oraya bırakamazdım, beş dakika mesafede mahallemizin kedici kadınlarından birine götürüp bıraktım tırmıklanma pahasına.
  
  şimdi içim rahat. mamasını da tedarikledim, yaşadığı kadar yaşayacak yeni evinde. böyle hayvanlara sahip çıkın. yaşadıkları doğal ortamı gaspettiğimiz yetmezmiş gibi bir de hayatlarını gaspetmeyelim.