stephansdom

• dinle alakadar bir insan değilimdir. ancak ibadet yerlerine yaptığım turistik ziyaretlerde genellikle mimariye hayran kalmama engel olmaz bu durumum.
  dış mimari zaten ben gotiğim diye bağırıyor. ama içeriye girdiğinde de bambaşka bir atmosfer var. içerideki ikonalar, alışıldık kilise / katedral süslemelerinin çok dışında tasarlanmış. belki başka birçok kilisede huzurlu bir ortam yakalanabilir ancak burada değil... hayalgücü azıcık kuvvetli birisi burada neler neler imgeleyebilir... ruhunu şeytana satmış bir rahibin son çırpınışlarını, işlediği günahların bedelini ödemeye çağırılan bir kimsenin kaçışlarını kolayca hayal edebilir, korkabilir, kendinizi bir şeytan-din konulu bir korku filmi setinde veya bir kitabın sayfalarında görebilirsiniz. ta ki, benim gibi, içeride bir konser provasına rastlayana kadar.
  
  devasa bir org^* çalmaktadır, yaklaşık 100 kişilik bir koro katedrali ortalamıştır, şef kendinden geçerek onları yönetmekte, yer yer azarlamaktadır ve bu topluluktan çıkan çok sesli şölen o eşsiz akustikli katedral kolonlarını ve duvarlarını tokatlamaktadır.
  
  başkasını bilmem, ben birkaç damla gözyaşına engel olamadım.