insan kaynakları yönetimi

• bir güç kaynağı olarak insan fikrinden yola çıkan sermayeye aracılık eden, çoğunlukla insana değil de sermayeye yarayacak yönetim biçimi benimseyen ya da benimsenmesi beklenen departman, bilim, oluşum, ya da kimilerine göre sanat(!).
  
  parasını çalıştığı şirketten alan bir kurum nasıl bağımsız ve tarafsız olarak yönetim sergiler sorusunu aklıma getiren bir departmandır ayrıca. nasıl ki denetim, iç kontrol birimleri için bu durum geçerli ise insan kaynakları yönetimi de bu çerçeveye dahil edilmelidir.
  
  bugüne kadar çalıştığım hiçbir işyerinde bana faydası olmamış departmandır. gözlemlediğim kadarı ile de hiçbir çalışana faydası olmadığı gibi zararı olmuştur. parasını ödeyene uşaklık yaparak sizin var olan haklarınıza yasaya uydurup tecavüz etmenin gasp etmenin yollarını ararlar aynı sermayenin avukatları ile birlikte. ay sonu bordronuzda mesai ücreti ödenmediği halde itinayla doldurulmuş mesai ücretlerinden, sözleşmenize size ödenecek maaşı yazmamalarından ve o sözleşmelerin tek taraflı olmasından bunu anlayabilirsiniz.
  
  sermaye sahibi kendileri gibi davranırlar hatta sermaye sahibinin aklında olmayan türlü şeytanlıkları bunlar çıkartıp önüne koyar ve uygulamaya almak için yetki isterler. size sinsice gülümserken kuyunuzu kazarlar haberiniz bile olmaz. işten çıkartırlarken sizi mesai bitimine 5 dakika kala ve genelde cuma günü (cumartesi çalışılmıyorsa) haberdar ederler. bundaki en büyük amaçları tantana olmasın, oldu bittiye gelsin, itiraz edilmesin ve sizden son dakikaya kadar en üst düzey çalışma performansınızda faydalanmaktır.
  kan emici yaratıklar gibidirler ya da efsanevi kulağınıza üfleyerek yiyen fareler gibi.
  
  yok performans görüşmeleri yok kişilik testleri kılıfları ile sözde sizin için kariyerinizin gelişmesinde etkin rol oynamak isterler ama amaçları bu değildir. sizi de kendileri gibi sermayenin zincirli tasmalı havlamayan köpeği yapmak isterler.
  
  bu mesleğe sahip dostlar alınmasın lütfen bunlar kişisel yaşanmışlıkların, yaşanmakta olanların ve muhtemelen yaşayacaklarımın sonucundaki hatıralarımdır. her insan kaynakları yönetimi böyle olur diye bir iddiam yok ama sermayeye olan göbek bağından dolayı böylesine yozlaşmış ve taraflı bir kurum çalışanının da uzun süre iyi niyetli kalması oldukça zor gözükmektedir.
  
  sermaye için gereken bu departmanların tamamen bağımsız kılınması ile belki tarafsızlıkları ortadan kaldırılabilir ve adını hak edecek şekilde insana faydalı bir hale gelebilir.
  
  bu olana kadar hayatta yapmayacağım işler listesinde en üst sıralarda bulunmaya ve çalışanları gözüme sahipleri adına kan emen ehlileştirilmiş yaratıklar olarak görünmeye devam edecektir.