şubat (dizi)

• gerçek olamayacak kadar güzel... hayal olamayacak kadar gerçek... muthiş bişi. en güzel bişi. fani gözlerimin görüp görebileceği mükemmel dizi. her satırının altı çizilerek okunan bir kitap gibi şubat. her sahnesini hafızama kazıyabilecek bir zihnimin olmasını isterdim. bana yaşattığı her duygunun kalıcı olabilmesini isterdim. şubat izlediğim anlar gibi yaşayabilmek isterdim hayatı. yerli ya da yabancı bir çok diziyi övdüm şu sözlükte, methiyeler dizdim haklarında. ama bu dizi hakkında konuşabilmek hiç de kolay değil. şimdiye kadar gördüğüm her şeyi unutturuyor bana. bitmesinden korkuyorum, hayatımdaki her güzel şey gibi kursağımda kalmasından öyle çok korkuyorum ki. alıntıladığım bir kaç vurucu cümlesini yazayım şimdi ve yazmaya takatim yettiği zamanlarda ekleyeyim yenilerini izledikçe.
  
  --- spoiler ---
  
  aşıklar telef olur, kaçamaz.
  
  ne yani, aşkından öldürücen mi kendini? yok, hayvanlar ölür, aşıklar ölmez.
  
  ifrit teferruatta mahfuzdur.
  
  dervişe sabır, deliye ateş gerek.
  
  illa öleceksen, aşk için öleceksin.
  
  akılla idare edilen aşktan hayır gelmez.
  
  maşuklar telef olmaz, aşık telef olur.
  
  sen bu candan çoksun, cihandan çoksun.
  
  ibrahim, gönlünü put sanıp kıran kim?
  
  "umut etmek bir insanın başına gelebilecek en kötü şeydir. çünkü acıyı arttırır." diyenler yanlış söylemişler. umut acıyı arttırmaz, çünkü umut etmek son noktadır. zaten o kadar çok acı çekiyorsundur ki, yaşamak için elinde kalan tek şey umut etmektir.
  
  umut etmeyi aşağılayanlar yeniden başlayamaz. onlar yeniden başlamaya cesaret edemeyen korkaklardır. onlar dünyada iyiliğin bittiğini zannederler.
  
  beklediğinin gelmeme ihtimalini göze alma pahasına umut etmeye devam etmek; işte bu yüzden hem bıçaktır, hem yaradır umut etmek. bıçağınla kendi yaranı deşersin, eğer cesaretin varsa. peki yarana bakmaya cesaretin var mı?
  
  ibrahim, güneşi evine sokan kim?
  
  --- spoiler ---